Segond fracture : شکستگیهای Segond نوعی شکستگی کندگی (avulsion fracture) زانو است که در قسمت جانبی پلاتو تیبیا زانو بلافاصله در زیر سطح مفصلی تیبیا (سطح جانبی کندیل جانبی تیبیال) جدا شده است.
این شکستگی نسبتاً شایع بوده و به تا حد زیادی با آسیب رباط صلیبی قدامی زمینه ای مرتبط است.
آسیب رباط صلیبی قدامی بیشتر با استرس والگوس همراه است، ولی شکستگی Segond معمولاً ناشی از چرخش داخلی بیش از حد و استرس واروس است که منجر به افزایش کشش در لیگامان جانبی مفصل (LCL) زانو می شود.
علت دقیق شکستگی Segond همچنان مورد بحث است.
این عارضه بیشتر با آسیب های ورزشی به ویژه فوتبال، اسکی، بسکتبال و بیسبال همراه است.
در اکثر موارد، شکستگی Segond با جدا شدن قسمت کپسولی رباط LCL و پارگی رباط متقاطع قدامی همراه است.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله Segond fracture مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
آسیب ایمپلنت پس از جراحی زانو : جراحی تعویض مفصل زانو یکی از رایج ترین و موفقیت آمیز ترین جراحی ها می باشد که در اکثر موارد رضایت بالای بیماران را در پی دارد و افراد پس از جراحی تعویض مفصل زانو قادر خواهند بود زندگی فعالی داشته باشند.
بعد از گذشت زمان عمر پروتز مورد استفاده به خصوص در مواردی که تعویض مفصل زانو در سنین پایینتر صورت گرفته باشد ، به دلایل مختلف ( نوع مفصل مصنوعی، تکنیک عمل جراحی، استحکام استخوان بیمار، فشاری که بیمار به مفصل مصنوعی وارد می کند و عوامل دیگر ) ممکن است مفصل مصنوعی دچار مشکلاتی شل شده و تعویض مجدد مفصل ضرورت یابد.
جراحی مجدد تعویض مفصل زانو نیاز به ایمپلنت های تخصصی و ابزار پیش رفته تری برای دستیابی به نتایج بهتر دارد.
در این موارد پزشک بخشی یا کل پروتز زانو را برداشته و آن را با اجزای جدید جایگزین می کند.
مشکلاتی که به ایمپلنت های بکار رفته در جراحی تعویض مفصل زانو مرتبط هستند می توانند شامل موارد زیر باشند:
شل شدن و ناپایداری ایمپلنت یکی از اصلی ترین مشکلات آسیب ایمپلنت پس از جراحی زانو (تعویض مفصل زانو) در دراز مدت محسوب می شود و شایعترین عاملی است که موجب می شود بیمار مجددا تحت عمل جراحی تعویض مفصل )جراحی رویژن مفصل زانو( قرار گیرد. فعالیت های شدید فیزیکی، وزن بالا و موقعیت نامناسب دو جزء فلزی ایمپلنت در زمان جراحی، می تواند به این عارضه منجر شود. همچنین افراد جوانتر به دلیل استفاده طولانی تر از مفصل تعویض شده، به احتمال بیشتری نیاز به جراحی دوم دارند.
خوردگی استخوان، اتصالات بین پروتز و استخوان را تضعیف می نماید و آن را نسبت به اثرات نیروهای مختلف آسیب پذیر می سازد و باعث می شود بخش از ایمپلنت دچار آسیب یا شکستگی گردد
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله مشکلات مرتبط با آسیب ایمپلنت پس از جراحی تعویض مفصل زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
استئوآرتریت زانو یا آرتروز زانو (OA) عارضه ای پیشرونده است، اما استراتژی های مختلف می تواند به کاهش خطر، کاهش آسیب و مدیریت علائم بیماری کمک کند.
رویکرد درمان آرتروز زانو معمولاً با گذشت زمان و پیشرفت بیماری تغییر می کند. پزشک احتمالاً با درمان های غیر جراحی شامل توصیه در مورد تغییرات سبک زندگی، کاهش وزن، فیزیوتراپی و ورزش، استفاده از دارو شروع خواهد کرد، با این حال، اگر علائم پیشرفت کند ممکن است لازم باشد به فکر جراحی باشید.
صحبت در مورد علائم، سطح درد و محدودیت های حرکتی با پزشک می تواند به انتخاب بهترین روش درمانی به شما کمک کند.
سوالات متداول در این زمینه معمولا شامل موارد زیر است:
اگرچه در بسیاری موارد استئوارتریت زانو ،در نهایت نیاز به جراحی می باشد، اما تغییر سبک زندگی می تواند به بهبود علائم کمک کند. با پزشک خود در مورد سبک زندگی و فعالیت های روزانه خود صحبت کنید و بپرسید چه کارهایی می توانید انجام دهید تا از وارد شدن فشار به زانوها جلوگیری کنید.
زانوها وزن بدن را تحمل می کنند و وزن اضافی استرس بیشتری روی زانوها ایجاد می کند. بنابراین در افرادی که اضافه وزن یا چاقی دارند، کاهش وزن کمک موثری در کاهش علائم استئوآرتریت زانو می کند. علاوه بر این حفظ وزن مناسب بعد از جراحی تعویض مفصل زانو نیز مهم است.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله سوالات متداول در حوزه استئوآرتریت زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
کیست منیسک (Meniscal cysts) وضعیتی است که با تجمع موضعی مایع مفصلی (سینوویال) در داخل یا حاشیه پیرامونی مینیسک منیسک مشخص می شود که معمولاً در نتیجه پارگی مینیسک ایجاد می شود.
سایر آسیب های مرتبط که احتمال بروز کیست منیسک را افزایش می دهند عبارتند از: آسیب غضروف مفصلی ، آسیب قبلی زانو ، پارگی رباط صلیبی قدامی، افزایش سن (که در آن پارگی های دژنراتیو منیسک افزایش می یابد).
این عارضه در 1-4٪ از بررسی های MRI زانو یافت می شود. معمولا کیست پارامنیسکال در پارگی های افقی و پیچیده بروز می یابد و کیست پری منیسکال در پارگی های شعاعی یا عمودی منیسک مشاهده می شود. کیست های داخلی (درون منیسک) نسبت به کیست های جانبی (پارامینیسکی) شیوع کمتری دارند (نسبت 2:1).
پارگی منیسک به عنوان یک دریچه یک طرفه عمل می کند مایع سینوویال اکسترود می شود و سپس تشکیل مواد ژل مانند غلیظ می دهد
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله کیست منیسک مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
نکات مهم در جراحی پارگی مینیسک زانو : پارگی دژنراتیو منیسک بخشی از روند تخریب زانو می باشد که با افزایش سن به تدریج در منیسک ایجاد شده و در افراد مبتلا به آرتروز بیشتر دیده می شود.
امکان بروز پارگی منیسک حتی در سنین کودکی، نوجوانی و بزرگسالی نیز وجود دارد . پارگی های منیسک در افراد جوان معمولا به دلیل چرخش ناگهانی پا، بلند کردن اجسام سنگین ، در هنگام ورزشهای پرتحرک که در آنها حرکات چرخشی مکرر تکرار میشوند و اغلب در افرادی اتفاق می افتد که دچار ناپایداری های زانو (مثل پارگی رباط) و یا ضعف عضلات اطراف زانو هستند.
پارگی منیسک ممکن است هیچ مشکلی برای بیمار ایجاد نکرده و حتی بیمار نداند منیسک زانوی او پاره است.
شامل مصرف داروهای ضدالتهابی ، استراحت و جلوگیری از انجام فعالیت هایی است که باعث تشدید علائم می شود ، استفاده از کمپرس یخ (باعث کاهش تورم و التهاب شده)، استفاده از زانوبند طبی، بریس ، فیزیوتراپی و ورزش های اصلاحی می تواند در موارد حاد پارگی مینیسک زانو موثر باشند. البته این اقدامات تا حدود زیادی بستگی به شدت آسیب دیدگی، نوع آسیب دیدگی ، اندازه پارگی و تقاضای بیمار دارند.
در موارد پارگی شدید منیسک زانو که زندگی را برای فرد مشکل می کند و درمان های بدون جراحی بهبودی ایجاد نمی کنند عمل جراحی توصیه می شود. مهمترین این علائم درد زانو، قفل شدن زانو، خالی شدن زانو و تورم گاهگاهی آن است. در این مواقع جراحی آرتروسکوپی به تشخیص درد ناشی از پارگی مینیسک کمک کرده و یکی از روشهای درمانی مناسب در بروز دردهای شدید و مکرر است.
جهت مطالعه ادامه این مقاله به نکات مهم در جراحی پارگی مینیسک زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت