رباط جانبی زانو (LCL) اصلی ترین ساختار حمایت کننده در قسمت خارجی زانو است و در کنار ALL و Popliteus نقش مهمی در ثبات مفصل زانو دارند.
آسیب به LCL می تواند ناشی از نیرویی باشد که در قسمت داخلی زانو وارد می شود، زانو را به سمت خارج فشار می دهد و بنابراین در اثر کشش بیش از حد LCL ، این آسیب ایجاد می شود.
آسیب LCL را می توان با توجه به شدت آسیب در سه درجه مختلف طبقه بندی کرد:
درمان آسیب های LCL به میزان آسیب بستگی دارد.
جراحی رباط جانبی خارجی زانو (LCL) شامل ترمیم یا بازسازی LCL پس از آسیب است.
ممکن است پزشک ارتوپد قبل از جراحی LCL یک برنامه فیزیوتراپی را به بیمار توصیه کند. فیزیوتراپی به آماده سازی قبل از جراحی کمک کرده و پس از عمل به تسریع روند بهبودی کمک می کند. همچنین فیزیوتراپی قبل از جراحی LCL با هدف کاهش درد و تورم، تقویت عضلات داخل و اطراف زانوی و افزایش دامنه حرکات انجام می شود. همچنین لازم است ماهیچه های مفصل ران، مچ و عضلات پای مخالف و بدون آسیب تقویت شود تا از زانوی آسیب دیده پشتیبانی کند.
در جراحی بازسازی LCL ، جراح LCL آسیب دیده را با گرافت جایگزین می کند. گرافت مورد استفاده معمولاً از تاندونهای دیگر زانو مانند تاندون همسترینگ گرفته می شود یا از آلوگرافت (اهدا کننده) استفاده می شود. نوع گرافت مورد استفاده بستگی به شرایط بیمار و انتخاب جراح دارد.
جراحی بازسازی LCL یک روش باز است زیرا LCL در خارج از مفصل زانو قرار دارد. به این طریق که یک برش کوچک در سمت جانبی زانو برای انجام بازسازی LCL ایجاد می شود تا پزشک جراح دید کاملی از ناحیه داشته باشد، استخوان ران و استخوان نازک نی به طور دقیق با ابزارهای تخصصی برای ایجاد تونل های استخوانی سوراخ می شوند، انتهای پیوند تاندون از این تونل ها عبور داده می شود و با استفاده از پیچ قابل جذب ثابت می شود.
زانویی که تحت عمل جراحی بازسازی LCL قرار گرفته است به مدت 6-8 هفته مهار می شود.
بازسازی رباط PLC اغلب در صورت آسیب دیدگی همزمان مورد نیاز است.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به جراحی بازسازی LCL مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت