فیزیوتراپی پس از جراحی بازسازی رباط صلیبی

فیزیوتراپی پس از جراحی بازسازی رباط صلیبی : بازتوانی درست بعد از جراحی بازسازی ACL، نقش مهمی در دستیابی به نتیجه مطلوب و عملکرد زانوی جراحی شده دارد. فیزیوتراپی بعد از جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی بر بازیابی دامنه حرکت کامل زانو تمرکز دارد و به تسکین درد زانو، تورم، انقباض عضلانی، تقویت زانو و بازگشتن به سطح طبیعی فعالیت فرد کمک می کند.

ACL سالم (نمای MRI)

ACL آسیب دیده (نمای MRI)

گرافت های مختلفی برای بازسازی ACL آسیب دیده استفاده می شود، متداول ترین آنها اتوگرافت (استخوان کشکک و همسترینگ) و گاهی آلوگرافت (گرفته شده از جسد) است. از نظر نوع گرافت استفاده شده، هیچ تفاوت اساسی در رویکرد فیزیوتراپی پس از جراحی بازسازی ACL وجود ندارد.

هدف برنامه توانبخشی بر اساس اکستنشن زودهنگام زانو ، تحمل وزن ، تمرینات تقویتی و اکستنشن انتهایی زانوی تحت جراحی همانند زانوی سمت مقابل است.

مطابق با دستورالعمل های توانبخشی ACL یک برنامه فیزیوتراپی خوب به دستیابی به اهداف هفته به هفته بستگی دارد.

هفته 2-1 بعد از جراحی بازسازی ACL


انقباض عضله چهار سر ران

برای انجام این تمرین روی سطح صاف به شکلی که زانوی عمل شده کاملا اکستند (باز شده) قرار بگیرد، عضله چهار سر ران (عضله ی جلوی ران) پای عمل شده را بدون تکان دادن پا به آرامی منقبض کنید. انقباض تا ۱۰ ثانیه ادامه پیدا می کند و سپس 10 ثانیه استراحت می کند. این حرکت ۱۰ مرتبه تکرار می شود. این حرکت به حفظ قدرت عضله چهار سر ران کمک می کند.



جهت مطالعه ادامه این مطلب به فیزیوتراپی پس از جراحی بازسازی رباط صلیبی مراجعه نمایید.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت


عوارض و مشکلات کشکک زانو

عوارض و مشکلات کشکک زانو

سطح مفصلی کشکک زانو (پاتلا) در حالت نرمال V شکل است. اما در برخی افراد ممکن است حالت نرمال را نداشته باشد و این عارضه می تواند مادرزادی و یا در اثر یک آسیب رخ دهد. در این مقاله به بیان عوارض و مشکلاتی که می تواند در کشکک زانو به وجود آید می پردازیم.

دیسپلازی کشکک (patellar dysplasia)

سطح مفصلی کشکک زانو (پاتلا) در حالت نرمال V شکل است. در بعضی از افراد سطح مفصلی کشکک زانو به شکل L یا کاملاً مسطح می باشد که باعث می شود کشکک به درستی در شیار تروکلئار استخوان ران قرار نگیرد . این حالت دیسپلازی پاتلار یا بد شکلی سطح کشکک نامیده می شود.

این ناهنجاری ممکن است به تنهایی یا در ارتباط با سایر ناهنجاری های مادرزادی وجود داشته باشد ، در برخی افراد شیار تروکلئار کم عمق یا صاف است که دیسپلازی تروکلئار   (trochlear dysplasia)  نامیده می شود.

چنانچه دیسپلازی تروکلئار به همراه دیسپلازی پاتلا در فرد مشاهده شوند patellofemoral dysplasia نامیده می شود.


دیسپلازی کشکک


patellofemoral dysplasia



جهت مطالعه ادامه این مطلب به عوارض و مشکلات کشکک زانو مراجعه نمایید.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت


پارگی منیسک زانو | عوارض منیسکتومی زانو

پارگی منیسک زانو | عوارض منیسکتومی زانو

پارگی منیسک زانو | عوارض منیسکتومی زانو : آسیب منیسک یک آسیب شایع زانو است. امکان بروز پارگی منیسک حتی در سنین کودکی، نوجوانی و بزرگسالی نیز وجود دارد .

پارگی منیسک زانو

پارگی های منیسک در افراد جوان معمولا به دلیل چرخش ناگهانی زانو، ورزش های رقابتی، هنگام ورزش‌های پرتحرک که در آنها حرکات چرخشی مکرر تکرار می‌شوند، ایجاد می شود و اغلب در افرادی اتفاق می افتد که دچار ناپایداری های زانو (مثل پارگی رباط) و یا ضعف عضلات اطراف زانو هستند. پارگی منیسک زانو در افراد مسن‌تر به صورت  پارگی های دژنراتیو عرضی یا کندگی ریشه منیسک بروز می کند.

نمای MRI پارگی منیسک- نمای آرتروسکوپی پارگی منیسک


بیماران دچار پارگی منیسک اغلب از درد و علائم مکانیکی در زانو شکایت دارند. آنها ممکن است احساس کلیک کردن یا قفل شدن زانو را در حین حرکت توصیف کنند. علاوه بر این، معمولاً تورم متناوب با یا بدون درد بعد از فعالیت ورزشی را ذکر می کنند.

هنگام معاینه این بیماران، حساس ترین یافته معاینه فیزیکی، حساسیت دردناک در امتداد خطوط مفصل داخلی و یا جانبی است. دامنه حرکت معمولاً طبیعی یا کمی محدود است.

روش های درمان

با وجود رایج بودن پارگی های منیسک، این پارگی ها همیشه علامت دار نمی شوند. در موارد پارگی شدید منیسک زانو که زندگی را برای فرد مشکل می کند و درمان های غیرجراحی تاثیری در بهبود علائم نداشته اند و 3-6 ماه ادامه داشته باشد، درمان جراحی آرتروسکوپی توصیه می شود. مهمترین این علائم درد زانو، قفل شدن زانو، خالی شدن زانو و تورم گاهگاهی آن است.



جهت مطالعه ادامه این مطلب به  پارگی منیسک زانو (عوارض منیسکتومی زانو)  مراجعه نمایید.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت





تاثیر ورزش های تقویت کننده ی عضلات در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو

تاثیر ورزش های تقویت کننده ی عضلات در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو

استئوآرتریت زانو شایع ترین بیماری مفصلی است که با تخریب پیشرونده غضـروف مفصلی مشخص می شود و می تواند منجر به ناتوانی، مشکلات جسمی و تحمیل هزینه برای خانواده و جامعه شود. لذا پیدا کردن روش درمانی که بتواند در کاهش عوارض این بیماری موثر باشد از اهمیت زیادی برخوردار است

علائم اسـتئوآرتریت زانو شامل درد، خشکی صبحگاهی ، محدودیت حرکات مفصلی و حساسیت در خط مفصلی می باشد. گاهی خشکی صبحگاهی مفصل زانو ممکن است با درد و التهاب همراه باشد و هنگام وزن گذاری روی زانو، راه رفتن و یا ایستادن ایجاد درد و ناراحتی کند.

اسـتئوآرتریت زانو


خشکی صبحگاهی مفصل زانو به ویژه در افراد مسن ( به علت فرسایش مفصل ، ضعف عضلات و سفتی تاندون های اطراف زانو) یک عارضه ای طبیعی است . علاوه براین خشکی صبحگاهی مفصل زانو می تواند علامتی برای سایر بیماری های مفصلی (مانند آرتریت روماتوئید، آرتریت پسوریاتیک …)، لوپوس، بورسیت (التهاب بورس مفاصل)، نقرس نیز باشد.

نقایص پاتوفیزیولوژیکی استئوآرتریت زانو به صورت ضعف و آتروفی عضلات اطراف زانو به خصوص عضله چهارسرران، بی ثباتی مفصلی و کاهش دامنه حرکتی می باشد.

اسـتئوآرتریت زانو


به طور کلی خشکی مفاصل ، فاکتور خطر برای آسیب مفاصل در آینده نزدیک است. بنابراین مراجعه به پزشک و معاینه بالینی و در برخی موارد انجام آزمایشات با هدف تعیین علت این عارضه ضروری است.



جهت مطالعه ادامه این مطلب به  تاثیر ورزش های تقویت کننده ی عضلات در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو  مراجعه نمایید.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت

تاندونوپاتی همسترینگ

تاندونوپاتی همسترینگ

تاندونوپاتی همسترینگ : عضلات همسترینگ گروهی از ماهیچه ها (Biceps Femoris، Semitendinosus ،  Semimembranosus ) و تاندون ها در قسمت پشت ران هستند که برای پریدن، دویدن و راه رفتن ضروری می باشند.

عضلات همسترینگ از پایین لگن و در محلی به نام توبروزیته ایسکیال (برآمدگی استخوانی کوچک در پایین لگن، درست زیر باسن) شروع می شوند، از مفصل زانو عبور کرده و به پایین ساق پا ختم می شوند. تاندون های همسترینگ از بافت سخت و همبند تشکیل شده اند که فیبرهای عضلانی ماهیچه های همسترینگ را به لگن، زانو و ساق پا متصل می کنند.

عضلات همسترینگ


عضلات همسترینگ

التهاب تاندون همسترینگ

التهاب تاندون همسترینگ، تاندونوپاتی یا تاندونیت همسترینگ به عنوان یکی از عوامل دردهای خلفی مفصل ران در حالت نشسته و یا مرتبط با فعالیت شناخته می شود.

تاندون همسترینگ


وقتی التهاب تاندون همسترینگ رخ می دهد، در حقیقت به یک یا هر دو تاندون همسترینگ که بخشی از باند ضخیم عضلات و تاندون ها که در پشت زانو قرار گرفته اند، آسیب رسیده است.



جهت مطالعه ادامه این مطلب به تاندونوپاتی همسترینگ مراجعه نمایید.

دکتر مهران سلیمانها:

متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت