غضروف مفصل زانو در انتهای پایینی استخوان ران و انتهای بالایی استخوان تیبیا یا درشت نی و در سطح پشتی استخوان کشکک قرار گرفته است و کمک می کند تا استخوان های تشکیل دهنده مفصل زانو راحت تر بر روی هم حرکت کنند.
غضروف زانو ممکن است در اثر عواملی مانند ناپایداری زانو، آسیب های درمان نشده لیگامانی، تروماهای مکرر ورزشی، فعالیت شغلی سنگین، افراد دچار اضافه وزن شدید، افزایش سن، سایش و پارگی یا ضربه تخریب شود.
غضروف آسیب دیده نمی تواند مفاصل را در حین حرکت محافظت کند و مفاصل ممکن است روی یکدیگر ساییده شوند و منجر به درد ، تورم ، علائم قفل شدن و محدودیت حرکتی شود و در طولانی مدت آرتروز و تخریب تریجی مفصل زانو شوند.
درمان به موقع عارضه از تغییرات دژنراتیو و تخریب پیشرونده مفصل زانو جلوگیری می کند. هدف از درمان، بازگرداندن سطح لغزشی یکنواخت در ناحیه غضروف است که در تسکین درد ، قفل شدن و تورم زانو موثر بوده و امکان بازگشت فعالیت های روزمره بیمار را فراهم می کند.
متاسفانه بافت غضروفی سلول کم و جریان خونی ضعیفی دارد، بنابراین امکان ترمیم خودبخودی ندارد.
بعضی ضایعات غضروفی زانو نیاز به درمان جراحی ندارند. در این موارد توصیه هایی در جهت مصرف مکمل های غذایی و تغییر در روش انجام فعالیت های بدنی و ورزشی به بیمار می شود تا با انجام نرمش های کششی و تقویتی سعی کند بیومکانیک زانو را تا حد امکان در وضعیت مناسب نگه دارد.
در صورت وجود ضایعات موضعی به صورت کندگی یا تکه دارای علائم یا ضایعات بزرگتر از 1 سانتی مترمربع در غضروف، معمولا درمان جراحی پیشنهاد می شود و اتصال مجدد یا خارج کردن بافتی که به طور جزئی یا کامل جدا شده است، انجام می شود. در برخی موارد نیز ناحیه آسیب دیده را با پیوند غضروف یا تحریک ترمیم غضروف درمان می کنند
در این روش بدن تحریک می شود تا روند ترمیمی را در محل ضایعه شکل بدهد. این روند گرچه نام ترمیمی دارد ولی بافت جدیدی که بدن بجای غضروف مفصلی و در جهت ترمیم ضایعه می سازد غضروف فیبروکارتیلاژ (Fibrocartilage) است که ضعیف تر از غضروف مفصل طبیعی می باشد. همچنین موارد آسیب های تخریبی غضروف مفصلی را می توان با استفاده از این روش به تأخیر انداخت یا به طور بالقوه از آن جلوگیری کرد.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به ترمیم و پیوند ضایعات غضروفی زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
رباط جانبی زانو (LCL) اصلی ترین ساختار حمایت کننده در قسمت خارجی زانو است و در کنار ALL و Popliteus نقش مهمی در ثبات مفصل زانو دارند.
آسیب به LCL می تواند ناشی از نیرویی باشد که در قسمت داخلی زانو وارد می شود، زانو را به سمت خارج فشار می دهد و بنابراین در اثر کشش بیش از حد LCL ، این آسیب ایجاد می شود.
آسیب LCL را می توان با توجه به شدت آسیب در سه درجه مختلف طبقه بندی کرد:
درمان آسیب های LCL به میزان آسیب بستگی دارد.
جراحی رباط جانبی خارجی زانو (LCL) شامل ترمیم یا بازسازی LCL پس از آسیب است.
ممکن است پزشک ارتوپد قبل از جراحی LCL یک برنامه فیزیوتراپی را به بیمار توصیه کند. فیزیوتراپی به آماده سازی قبل از جراحی کمک کرده و پس از عمل به تسریع روند بهبودی کمک می کند. همچنین فیزیوتراپی قبل از جراحی LCL با هدف کاهش درد و تورم، تقویت عضلات داخل و اطراف زانوی و افزایش دامنه حرکات انجام می شود. همچنین لازم است ماهیچه های مفصل ران، مچ و عضلات پای مخالف و بدون آسیب تقویت شود تا از زانوی آسیب دیده پشتیبانی کند.
در جراحی بازسازی LCL ، جراح LCL آسیب دیده را با گرافت جایگزین می کند. گرافت مورد استفاده معمولاً از تاندونهای دیگر زانو مانند تاندون همسترینگ گرفته می شود یا از آلوگرافت (اهدا کننده) استفاده می شود. نوع گرافت مورد استفاده بستگی به شرایط بیمار و انتخاب جراح دارد.
جراحی بازسازی LCL یک روش باز است زیرا LCL در خارج از مفصل زانو قرار دارد. به این طریق که یک برش کوچک در سمت جانبی زانو برای انجام بازسازی LCL ایجاد می شود تا پزشک جراح دید کاملی از ناحیه داشته باشد، استخوان ران و استخوان نازک نی به طور دقیق با ابزارهای تخصصی برای ایجاد تونل های استخوانی سوراخ می شوند، انتهای پیوند تاندون از این تونل ها عبور داده می شود و با استفاده از پیچ قابل جذب ثابت می شود.
زانویی که تحت عمل جراحی بازسازی LCL قرار گرفته است به مدت 6-8 هفته مهار می شود.
بازسازی رباط PLC اغلب در صورت آسیب دیدگی همزمان مورد نیاز است.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به جراحی بازسازی LCL مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
رباط پاتلوفمورال نوار رابطی بین انتهای استخوان ران (فمور) و سمت داخلی کشکک زانو است که در طی حرکات زانو، با مهار دامنه حرکت کشکک زانو، نقش مهمی در حفظ پایداری و جایگاه کشکک دارد. در حقیقت این رباط محدودکنندهی حرکات کشکک زانو به سمت جانبی است.
در موارد دررفتگی کشکک زانو احتمال پاره شدن یا کشیدگی شدید رباط پاتلوفمورال زیاد است. شلشدگی و ناپایداری رباط پاتلافمورال در نهایت می تواند منجر به آسیب به غضروف سر استخوانها در زانو شود و آرتروز پاتلوفمورال و آسیبهای جدیتر بعدی گردد.
ترمیم و بازسازی لیگامان های نگه دارنده پاتلا جهت جلوگیری از عود مکرر دررفتگی کشکک، ضروری به نظر می آید. تثبیت کشکک زانو نه تنها به بیمار کمک می کند تا به ورزش یا فعالیتهای روزمره خود برگردد بلکه از غضروف زیر کاسه زانو نیز محافظت می کند تا از بروز آرتروز در این بیماران که اغلب جوان هستند جلوگیری کند.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به بازسازی رباط پاتلوفمورال مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت