اپی فیزیودز (Epiphysiodesis) یک روش جراحی ارتوپدی در کودکان است که در موارد دچار اختلاف طول اندام تحتانی انجام می شود و هدف از این جراحی مساوی کردن دو اندامی است که با هم اختلاف طول دارند. همچنین از اپی فیزیودز در برخی موارد برای تصحیح انحراف مفصل زانو هم استفاده می شود.
دو نوع اپی فیزیودز وجود دارد که برای درمان طیف متنوعی از اختلالات ارتوپدی کودکان استفاده می شوند:
به عنوان رشد هدایت شده شناخته می شود، یک تکنیک جراحی است که برای اصلاح تدریجی تغییر شکل اندام زاویه ای در بیماران نابالغ اسکلتی استفاده می شود. نکته مهم این است که کودک باید در سن رشد باشد. به طور معمول رشد در دختران تا 16 سالگی و در پسران تا 18 سالگی اتفاق می افتد. کودکان باید به طور دوره ای مورد بررسی قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که تغییر شکل عود نمی کند. این گزینه جراحی جایگزینی برای استئوتومی های اصلاحی است که با حداقل تهاجم ، درد کمتر، بی حرکتی کوتاه تر، کاهش هزینه و خطر کمتر جراحی همراه است. همی اپی فیزیودز موقت برگشت پذیر است یعنی ایمپلنت های فلزی مورد استفاده را می توان پس از دستیابی به اصلاح مورد نظر برداشت و بنابراین صفحه رشد می تواند رشد و عملکرد طبیعی خود را از سر بگیرد.
اپی فیزیودز دائمی برگشت ناپذیر است و عملکرد صفحه رشد پس از جراحی قابل ترمیم نیست.
در دو انتهای استخوان های بلند بدن مانند استخوانهای ران و ساق صفحات غضروفی وجود دارند که به آنها صفحه رشد یا صفحه اپی فیزی (Epiphyseal plate) می گویند. این صفحات مسئول رشد طولی استخوان بوده و در پایان بلوغ تبدیل به استخوان می شوند و بعد از این زمان بلندتر شدن طول استخوان دیگر امکان پذیر نخواهد بود.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به اپی فیزیودز (Epiphysiodesis) مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
یکی از شایعترین آسیب های زانو آسیب منیسک زانو می باشد.
اولین گام در تشخیص پارگی های منیسک بررسی شرح حال، معاینه فیزیکی و بکارگیری تست های تشخیصی بالینی می باشد. علاوه بر این، MRI رایج ترین روش در تشخیص ضایعات منیسک زانو است که دقت تشخیصی بالایی دارد.
تست های ارزیابی مینیسک به پزشک در تشخیص اینکه کدام مینیسک پاره شده است، چقدر آسیب دیده است و چه درمانی توصیه میشود کمک می کنند. تست های تشخیصی پارگی منیسک عبارتند از:
جهت مطالعه ادامه این مطلب به تست های ارزیابی پارگی منیسک مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
اشکال مختلفی از انواع زانوبند زانو موجود هستند که برای بهبود و درمان عوارض و آسیبدیدگیهای مختلف مفصل زانو می توانند استفاده شوند.
یکی از انواع زانوبند زانو ، زانوبندهای فشاری می باشد که این زانوبندها با توزیع فشار وارد شده بر زانو به استخوانهای بلندتر و بافتهای عضلانی اطراف زانو باعث کاهش فشار مستقیم وارد شده بر زانو می شود، علاوه براین با ایجاد گرما و فشار ملایم بر روی زانو در تسکین درد مفصل مؤثر است. موارد کاربرد آن عبارت است از:
زانو بند فنردار
این نوع زانوبند جهت پایداری و ثبات زانو دارای دو فنر جانبی در قسمت داخلی و بیرونی می باشد.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به زانوبندهای متناسب با انواع اختلال زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
استئوآرتریت زانو شایع ترین بیماری مفصلی است که با تخریب پیشرونده غضـروف مفصلی مشخص می شود و می تواند منجر به ناتوانی، مشکلات جسمی و تحمیل هزینه برای خانواده و جامعه شود. لذا پیدا کردن روش درمانی که بتواند در کاهش عوارض این بیماری موثر باشد از اهمیت زیادی برخوردار است
علائم اسـتئوآرتریت زانو شامل درد، خشکی صبحگاهی ، محدودیت حرکات مفصلی و حساسیت در خط مفصلی می باشد. گاهی خشکی صبحگاهی مفصل زانو ممکن است با درد و التهاب همراه باشد و هنگام وزن گذاری روی زانو، راه رفتن و یا ایستادن ایجاد درد و ناراحتی کند.
خشکی صبحگاهی مفصل زانو به ویژه در افراد مسن ( به علت فرسایش مفصل ، ضعف عضلات و سفتی تاندون های اطراف زانو) یک عارضه ای طبیعی است . علاوه براین خشکی صبحگاهی مفصل زانو می تواند علامتی برای سایر بیماری های مفصلی (مانند آرتریت روماتوئید، آرتریت پسوریاتیک …)، لوپوس، بورسیت (التهاب بورس مفاصل)، نقرس نیز باشد.
نقایص پاتوفیزیولوژیکی استئوآرتریت زانو به صورت ضعف و آتروفی عضلات اطراف زانو به خصوص عضله چهارسرران، بی ثباتی مفصلی و کاهش دامنه حرکتی می باشد.
به طور کلی خشکی مفاصل ، فاکتور خطر برای آسیب مفاصل در آینده نزدیک است. بنابراین مراجعه به پزشک و معاینه بالینی و در برخی موارد انجام آزمایشات با هدف تعیین علت این عارضه ضروری است.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به تاثیر ورزش های تقویت کننده ی عضلات در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
پارگی منیسک خارجی : هر مفصل زانو دارای دو ساختار غضروفی هلالی است که منیسک خارجی (lateral meniscus) و داخلی (medial meniscus) را تشکیل می دهد. منیسک داخلی در قسمت داخلی زانو و منیسک خارجی در سمت بیرونی زانو قرار دارد. هر دو ساختار به عنوان ضربه گیر داخل مفصل، بین استخوان ران و تیبیا عمل می کنند.
منیسک خارجی بیضیتر و عریض تر از منیسک داخلی است ، نسبت به منیسک داخلی سطح بیشتری از پلاتوی تیبیا را پوشش میدهد. وظیفه منیسک خارجی زانو تنظیم حرکت مفصل و جذب ضربه است.
آسیب های منیسک خارجی غیرمعمول نیست و می تواند جزئی یا شدید باشد
این عارضه می تواند به طور ناگهانی در اثر یک آسیب تروماتیک ، یک حرکت چرخشی اجباری یا پیچ خوردگی در زانو رخ می دهد، یا ممکن است به دلیل کاهش خاصیت ارتجاعی مینیسک به تدریج بر اثر ساییدگی ایجاد شود.
این عارضه یکی از علل بروز درد در ناحیه بیرونی زانو می باشد.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله پارگی منیسک خارجی مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت