تورم بعد از جراحی بازسازی ACL
تورم بعد از جراحی بازسازی ACL
یکی از مشکلات شایع در مفصل زانو آسیب های رباط صلیبی قدامی است که ممکن است برای اصلاح این عارضه نیاز به باشد. تورم یکی از مشکلات رایجی است که افراد پس از عمل جراحی بازسازی ACL با آن مواجه می شوند. در این شرایط تجمع مایع در مفصل منجر به تورم می شود که در بالای کاسه زانو آشکارتر است. همچنین تورم در اطراف برش ها نیز رایج است و رفع آن ممکن است چند ماه طول بکشد.
ورم زانو ممکن است همراه با درد یا بدون درد باشد
معمولا یک تا دو هفته پس از جراحی ACL، تورم زانو به میزان قابل توجهی کاهش می یابد، با این حال تورم می تواند به مدت 6 تا 8 هفته پس از جراحی بازسازی ACL وجود داشته باشد. گاهاً ممکن است این تورم از حالت نرمال خود خارج شده و مشکلاتی را برای بیمار ایجاد نماید
تورم زانو بعد از جراحی بازسازی ACLعوارض جراحی بازسازی رباط صلیبی (ACL)
تورم دامنه حرکتی زانو را محدود می کند و یکی از دلایل اصلی از دست دادن انعطاف پذیری مفصل زانو است.
همچنین تورم پس از جراحی بازسازی ACL می تواند باعث کاهش عملکرد عضلات اطراف زانو از جمله عضلات چهارسر ران شده و درنتیجه تاخیر در روند بهبود عملکرد زانو شود و بر سایر فعالیت‌ها ، زمانی که می‌توانید بعد از جراحی راه بروید یا حتی زمانی که می‌توانید پس از عمل رانندگی کنید، تأثیر بگذارد.
بنابراین بسیار مهم است که مراحل اولیه توانبخشی شامل اقداماتی برای کاهش تورم زانو باشد.
بازگرداندن اکستنشن و انعطاف زانو یک هدف کلیدی در مراحل اولیه توانبخشی ACL است. استفاده از پروتکل های مناسب و یادگیری نحوه کاهش تورم زانو پس از جراحی ACL به بیمار در بهبود اکستنشن و انعطاف زانو کمک می کند.
جهت مطالعه ادامه این مقاله به تورم بعد از جراحی بازسازی ACL مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
پوکی استخوان (استئوپروز) و شکستگی های اندام تحتانی
پوکی استخوان (استئوپروز) و شکستگی های اندام تحتانی
پوکی استخوان یا استئوپروز (Osteoporosis) شایع ترین بیماری متابولیکی استخوان بوده که در آن ماده تشکیل دهنده استخوان کاهش می یابد و به معنای کم شدن تراکم استخوانی و از دست رفتن کیفیت ریزساختار استخوان (BMD)Bone Mineral Density و شکنندگی بیشتر استخوان می باشد.
پوکی استخوان یا استئوپروز
استئوپروز ارتباط مستقیمی با بروز شکستگی های استخوانی به خصوص شکستگی های اندام تحتانی دارد. این عارضه معمولا فرد را در میانسالی مبتلا می سازد و با روندی کند در طول زمان پیشرفت کرده، به طور منتشر ، استخوان ها را ضعیف و مستعد شکستگی می کند.
پوکی استخوان یکی از دلایل مهم ناتوانی و مرگ در افراد مسن بوده و یکی از مسائل بهداشت عمومی کشورهای توسعه یافته شناخته شده است. در این بیماری استخوانها بدون هیچ علامتی تحلیل می روند و وقتی علائم درد ، شکستگی و خمیدگی قامت بروز پیدا می کند که بیماری در مراحل پیشرفته است ، به همین دلیل استئوپروز به عنوان بیماری خاموش نامیده می شود.
عوامل خطر:
عوامل متعددی می توانند موجب پوکی استخوان (استئوپروز) شوند که برخی از آنها غیرقابل تعدیل است و برخی دیگر جزء عوامل قابل تعدیل و مربوط به سبک زندگی افراد هستند. مهمترین آنها عبارتند از:
- سن بیشتر از 65 سال
- جنس : برآورد شده است که بروز استئوپروز در جمعیت ایران در دو جنس مرد و زن به ترتیب 104 و 318 نفر در هر ده هزار نفر است که حاکی از 3 برابر بودن شیوع آن در زنان است. که می تواند به عللی چون کم بودن توده استخوانی، تعداد زایمان ها ، یائسگی زودرس و کاهش سطح استروژن در زنان باشد.
- شاخص توده بدنی (BMI) کم (لاغری)
- سیگار کشیدن
جهت مطالعه ادامه این مقاله به پوکی استخوان (استئوپروز) و شکستگی های اندام تحتانی مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
اختلاف طول پا (اندام تحتانی)
اختلاف طول پا (اندام تحتانی)
کوتاه شدن پا (lower limb shortening) یا اختلاف طول پا (اندام تحتانی) به مواردی گفته می شود که یکی از پاها از پای دیگر کوتاه تر است . هرچه میزان اختلاف طول بیشتر باشد تغییر حالت طبیعی بدن و الگوی راه رفتن بیشتر احساس خواهد شد. بزرگترین مشکلی که کوتاه شدن یک اندام تحتانی نسبت به اندام دیگر بوجود می آورد لنگش است. این اختلال می‌تواند منجر به عوارض متعددی مانند مشکلات ران، زانو، قوزک و انحراف ستون فقرات شود.
اختلاف طول اندام تحتانی
علت:
علل مختلفی باعث اختلاف طول پا و کوتاهی آن می شود که می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تروماها (شکستگی یا در رفتگی اندام‌های تحتانی): هرگونه آسیبی که به استخوان یک پا وارد شود (حتی اگر به طور مناسب درمان شود) می‌تواند رشد طبیعی آن را مختل کند و باعث کوتاه شدن طول اندام شکسته شود
- شکستگی های لگنی
- بد جوش خوردن و یا جوش نخوردن شکستگی
- آسیب صفحه رشد در کودکان
- جراحی در ناحیه زانو یا لگن
- عوامل مادرزادی از جمله وضعیت جنین در حال رشد در داخل رحم
- آسیب‌های هنگام تولد مانند در رفتگی مفصل لگن نوزاد در زمان زایمان
- عفونت‌ها
- التهاب مغزاستخوان یا سایر بیماری‌های استخوانی که ممکن است موجب اختلال در رشد استخوان و به مرور زمان باعث کوتاه شدن پا شود.
- برخی از بیماری های عصبی مانند ضعف عضلات اندام
- فلج مغزی و سایر مشکلات عصبی ماهیچه‌ای
عوارض اختلاف طول اندام تحتانی
در افراد دچار اختلاف طول پا ها و کوتاهی یک اندام تحتانی ، خم کردن روی پا به سمت پایین در پای کوتاه‌تر برای بلندتر کردن آن (پرونیشن) ، کج شدن به سمت پای کوتاه‌تر و یا فشار برروی پای مقابل ممکن است باعث بروز عوارضی مانند وارد آمدن تنش و فشارهای غیر طبیعی بر قسمت کمر، بالای ران‌ها، زانوها، قوزک پاها و پا که منجر به دردناک شدن این ساختارها به ویژه هنگام ایستادن یا راه رفتن شود. علاوه بر این ممکن است فشار به کمر و لگن باعث کج شدن لگن و انحراف جانبی ستون مهره ها نیز شود.
جهت مطالعه ادامه این مقاله به اختلاف طول پا (اندام تحتانی) مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت ( mehran soleymanha )
درمان محدودیت حرکتی زانو با استفاده از آرتروسکوپی
درمان محدودیت حرکتی زانو با استفاده از آرتروسکوپی
محدودیت حرکت زانو یکی از عوارض نسبتا شایع پس از تروما و یا جراحی های ناحیه زانو می باشد. محدودیت حرکتی زانو ممکن است باعث ناتوانی در فعالیت های روزمره و شغلی بیمار شده و در صورت تاخیر یا عدم اصلاح و درمان در زمان مناسب تبدیل به عارضه ای غیرقابل برگشت شود.
- در بیماران دچار تروما: بیشترین میزان بروز محدودیت حرکتی در موارد شکستگی دیستال فمور، شکستگی تنه تیبیا، شکستگی و دررفتگی پاتلا و نیز شکستگی تیبیا گزارش شده است.
- در موارد پس از جراحی: تعداد نسبتاً کمی از بیمارانی که تحت جراحی های ناحیه مفصل زانو مانند آرتروسکوپی، بازسازی رباط صلیبی قدامی و تعویض مفصل زانو قرار می گیرند ممکن است دچار محدودیت حرکت زانو شوند. در این بیماران با وجود روش جراحی مناسب و ظاهر رادیوگرافی خوب، بیمار از مفصلی دردناک با دامنه حرکتی کمتر از حد مطلوب شکایت دارد.
شایع ترین علت این عارضه، آرتروفیبروز یا ایجاد بافت اسکار در داخل مفصل زانو پس از جراحی است. آرتروفیبروز منجر به کاهش دامنه حرکت زانو، دردی که تا مدت طولانی بعد از جراحی باقی می ماند و در نتیجه ناتوانی بیمار در انجام فعالیت های روزانه می شود.
عوامل خطر ایجاد محدودیت حرکتی زانو:
عوامل زیر می توانند ریسک بروز محدودیت حرکتی در زانو را افزایش دهند:
- شدت تروما
- زمان جراحی
- تاخیر در برنامه بازتوانی
- بی حرکتی طولانی مدت
- عفونت
- سندرم CRPS (سندرم درد منطقه ا ی پیچیده)
- خطاهای تکنیکی در طول پروسه بازسازی داخل و خارج مفصلی
جهت مطالعه ادامه این مقاله به درمان محدودیت حرکتی زانو با استفاده از آرتروسکوپی مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
عوارض آسیب صفحه رشد زانو
عوارض آسیب صفحه رشد زانو
صفحه رشد زانو به کدام بخش اطلاق می شود؟ صفحات رشد استخوانی یا فیز فیزاسـتخوانی در انتهای استخوانهای بلند وجود دارند و مسئول رشد طولی استخوانهای بلند می‌باشند.
با پایان یافتن رشد استخوان در واقع صفحه رشد بسته شده و جای آن را استخوانی می گیرد که از صفحه رشد محکم تر و قوی تر است. صفحات رشد اطراف زانوها نسبت به آسیب حساسیت بیشتری دارند. وقتی ضربه شدیدی به مفصل یک فرد بالغ وارد می شود ممکن است موجب آسیب لیگامان های اطراف مفصل شود، ولی در بچه ها صفحه رشد ضعیف تر از لیگامان ها است و قبل از اینکه لیگامان آسیب ببیند صفحه رشد صدمه می بیند.
آسیب های صفحه رشد زانو ، چه با یک آسیب حاد ( افتادن از ارتفاع ، ضربه ، تصادفات اتومبیل ، حرکات مداوم در تمرینات ورزشی) یا بیماری همراه باشد، می تواند به طرق مختلفی ظاهر شود که عبارتند از:
جهت مطالعه ادامه این مقاله به عوارض آسیب صفحه رشد زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت