دوره نقاهت بعد از جراحی استئوتومی زانو
دوره نقاهت بعد از جراحی استئوتومی زانو
جراحی استئوتومی زانو با هدف اصلاح محور اندام تحتانی انجام می شود. عمل جراحی بسته به پیچیدگی مورد حدود 60 تا 90 دقیقه طول می کشد.
جراحی استئوتومی دوره ی نقاهت کوتاه مدتی دارد و پس از جراحی و طی دوران نقاهت، هیچ محدودیت فیزیکی برای بیمار ایجاد نمی‌شود و فرد می تواند فعالیت های فیزیکی خود را بدون محدودیت خاصی از سر بگیرد.
به طور معمول، مدت زمان بستری در بیمارستان پس از جراحی استئوتومی زانو 24 ساعت است که به منظور رفع علایم داروهای بیهوشی و دریافت آنتی بیوتیک تزریقی است.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله دوره نقاهت بعد از جراحی استئوتومی زانو مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
ناپایداری زانو (Knee Instability)
ثبات و پایداری زانو، توسط رباط های صلیبی و جانبی و همچنین عضلات پوشاننده کپسول مفصلی زانو ایجاد می شود. آسیب به این مجموعه، می تواند منجر به از دست رفتن کنترل حرکت، درد و ناپایداری زانو شود.
کشش بیش از حد، آسیب یا ضربه ناگهانی رباط های صلیبی یا جانبی ، آسیب منیسک و آسیب کشکک از اصلی ترین علل بی ثباتی زانو هستند. در حالی که آسیب های رباط اغلب در حین ورزش اتفاق می افتد، ضعف مادرزادی یا اکتسابی ماهیچه ها و رباط ها نیز می تواند باعث بی ثباتی، ناپایداری و خالی شدن زانو شوند.
بی ثباتی زانوی با توجه به علت بروز و شدت عارضه، بر سطح فعالیت یا کیفیت زندگی فرد تاثیر می گذارد. اگر این عارضه تشخیص داده نشود و یا تحت درمان قرار نگیرد و نادیده گرفته شود ، می تواند در درازمدت منجر به ساییدگی مزمن غضروف مفصل (استئوآرتریت) شود و آسیب جدی و غیر قابل برگشت در ناحیه زانو گردد.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله ناپایداری زانو (Knee Instability) مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
ضایعات رمپ منیسک (Ramp lesion meniscus)
ضایعات رمپ منیسک (Ramp lesion meniscus)
ضایعات رمپ منیسک برای اولین بار توسط Strobel در سال 1988 توصیف شد.
ضایعات رمپ منیسک داخلی ، جداشدگی( پارگی طولی longitudinal ) شاخ خلفی منیسک داخلی از کپسول مفصلی در محل اتصال منیسکوکپسولار و یا پارگی رباط منیسکوتیبیال (menisco-tibial ligament) می باشند.
میزان بروز این ضایعات متناسب با مدت ناپایداری زانو می باشد.
به طور کلی ارتباط زیادی بین ضایعات منیسک و آسیب رباط صلیبی قدامی وجود دارد. وجود ضایعات رمپ منیسک داخلی می تواند با پارگی ACL طول کشیده و مزمن همراه باشد.
در یک مطالعه شیوع ضایعات منیسک در 43 درصد موارد همراه با آسیب رباط صلیبی قدامی (ACL) گزارش شده است.
پارگی منیسک خارجی در پارگی حاد ACL دیده می شود. در حالی که در زانوهای با پارگی مزمن ACL، ضایعات منیسک داخلی غالب است. تخمین زده شده است که ضایعات رمپ در حدود 9 تا 17 درصد پارگی های ACL رخ می دهد.
تشخیص:
- استفاده از MRI:
به طور کلی برای تشخیص محل دقیق پارگی و شدت آن انجام MRI توصیه می شود. ضایعات رمپ منیسک داخلی با دقت بیشتر در MRI دیده می شوند، اما گاهی اوقات نادیده گرفته می شوند.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله ضایعات رمپ منیسک (Ramp lesion meniscus) مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
بازسازی رباط قدامی جانبی (ALL)
بازسازی رباط قدامی جانبی (ALL)
بازسازی رباط قدامی جانبی (ALL) : امروزه جراحی بازسازی رباط صلیبی قدامی (ACL) به دلیل درک بهتر آناتومی و پیشرفت‌های فنی در تکنیک‌های جراحی، به طور قابل‌توجهی بهبود یافته است و در اکثر موارد نتایج رضایت‌بخشی را به همراه دارد. علیرغم این پیشرفت‌ها، مشاهده شده است که در برخی از بیماران، پس از جراحی معمول بازسازی ACL ، تا حدودی ناپایداری زانو باقی‌مانده است. به منظور جلوگیری از این عارضه، افزودن تقویت خارج مفصلی (extra-articular augmentation) در جراحی بازسازی ACL اهمیت می یابد.
رباط قدامی جانبی چیست؟
رباط قدامی جانبی یا (ALL) Antero-Lateral Ligament یک رباط در قسمت جانبی و بیرونی زانو، جلوی رباط جانبی فیبولار قرار دارد. مطالعات بیومکانیکی تاثیر هم افزایی ALL با ACL را در ثبات چرخشی زانو ، مقاومت در برابر چرخش داخلی تیبیا و انتقال قدامی تیبیا نشان داده اند.
در اکثر بیماران دچار پارگی رباط صلیبی قدامی، ALL نیز آسیب دیده است. بنابراین، با توجه به نقش رباط قدامی جانبی (ALL) در پایداری چرخشی زانو، استفاده از روش های تقویت یا بازسازی ALL و همچنین anterolateral tenodesis به میزان زیادی به بهبود ناپایداری باقی‌مانده پس از بازسازی ACL کمک می کنند.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله بازسازی رباط قدامی جانبی (ALL) مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت
Segond fracture
Segond fracture
Segond fracture : شکستگی‌های Segond نوعی شکستگی کندگی (avulsion fracture) زانو است که در قسمت جانبی پلاتو تیبیا زانو بلافاصله در زیر سطح مفصلی تیبیا (سطح جانبی کندیل جانبی تیبیال) جدا شده است.
این شکستگی نسبتاً شایع بوده و به تا حد زیادی با آسیب رباط صلیبی قدامی زمینه ای مرتبط است.
آسیب رباط صلیبی قدامی بیشتر با استرس والگوس همراه است، ولی شکستگی Segond معمولاً ناشی از چرخش داخلی بیش از حد و استرس واروس است که منجر به افزایش کشش در لیگامان جانبی مفصل (LCL) زانو می شود.
علت دقیق شکستگی Segond همچنان مورد بحث است.
این عارضه بیشتر با آسیب های ورزشی به ویژه فوتبال، اسکی، بسکتبال و بیسبال همراه است.
پیامدهای بالینی
در اکثر موارد، شکستگی Segond با جدا شدن قسمت کپسولی رباط LCL و پارگی رباط متقاطع قدامی همراه است.
- شکستگی Segond در 7-3٪ تمام پارگی های ACL وجود دارد
- در 100-75٪ از شکستگی های Segond یک آسیب ACL وجود دارد.
جهت مطالعه ادامه این مطلب به مقاله Segond fracture مراجعه نمایید.
متخصص ارتوپدی – فوق تخصص جراحی زانو در رشت